حس بگیرید و گریه کنید

1*روش گریه کردن

مگر میشود بدون دلیل هم گریه کرد!

خیر بدون بر انگیخته شدن احساس نمیتوان گریه کرد،شاید معدود کسانی باشند که اشک ریختن برایشان ممکن باشد ولی بدون احساس درونی این سبک گریه کردن به دردی نمیخورد زیرا تماشاگران سریعا حس درونی یک بازیگر را میفهمند پس تنها راه، برانگیختن احساس خود می باشد زیرا که بدون دلیل نمیشود گریه کرد .




طبق آمار 98/2 درصد افراد فقط به وسیله ی احساسات خود میتوانند گریه کنند.

حالا چگونه حس گریه کردن بگیریم؟ 

برای ابتدا در یک اتاق تنها بنشینید...اصلا نباید سروصدایی باشد...حال که در اتاقی آرام نشستید باید اول یک تصور ناگوار و غم انگیز را در ذهن خود پرورش دهید.

مثلا چه تصوری میتواند به راحتی حس گریه کردن انسان را برانگیزد؟ امیدواریم این اتفاق برای کسی رخ ندهد ولی چشم های خود را بسته با خود تصور کنید امروز مادرتان (یا پدر یا خواهر و یا...) درگذشته اند و توانسته اید با او در سر قبرش خلوت کنید. در این هنگام باید سه سوال از خود بپرسید ؟

1-این جا کجاست؟(سر خاک مادرم،تنها کسی که داشتم تو این دنیا 

2-برای چه من اینجا هستم؟برای اینکه با او خلوت کنم

3-چکار باید بکنم؟باید گریه کنم،گریه....تصور کنید...تصور کنید..تصوری نزدیک به واقعیت...




احساس گناه بکنید که چرا با او بدرفتاری کرده اید...حال سعی کنید بغض را در گلوی خویش احساس کنید و آن را در گلوی خود جمع کنید با خود به حس و افکار خود پر و بال بدهید تا باورتان شود اگر بغض در گلویتان جمع شده سعی کنید آن را تخلیه و فریاد بزنید و گریه کنید و یا به آرامی اشک بریزید و اگر بغض نکردید باز سعی کنید به اتفاقات ناگوار قبلا و اتفاقات ناگواری که قرار است رخ بدهد فکر کنید.

این را چندین بار امتحان کنید و سعی کنید حتما به نتیجه میرسید،ممکن است با یکبار امتحان نتوانید گریه کنید ولی ناامید نشوید..تلاش کنید...البته شاید شما روش هایی دیگر را بپسندید و این روش را مناسب ندانید این روش برای مبتدیان و کسانی که در ابتدا با اینکار مشکل دارند گفته شده .



2*درس ­های کوچک بازیگری


•· راهنمای درآوردن اشک بازیگران

اگر از شما بخواهند ظرف 30 ثانیه بزنید زیر گریه، آیا از عهده ­اش بر می­آیید؟ (پیش از خواندن این مطلب، گریه کردن را امتحان کنید) گریه کردن برای بازیگران یکی از دشوار­ترین کار­ها است؛ خصوصاً برای آن­هایی که روی صحنه بازی می­کنند. بازیگر می­تواند به خاطرات دشوار گذشته­اش فکر کند تا واقعاً اشکش سرازیر شود. با این حال برخی از بازیگران «کلک می­زنند» تا با چشمان خیس جلوی دوربین بروند. این چند تا شیوه را امتحان کنید:
•گریه بر اساس خاطرات: اگر شبیه خیلی از آدم­های دیگر باشید احتمالاً یا تماشای یک فیلم ناراحت­کننده یا پس از جدایی از دلدارتان می­توانید حسابی بزنید زیرگریه. البته برخی از گریه­ها نتیجة اندوه یا درد شدید هستند و گاهی از سرِ خوشی می­زنیم زیر گریه. بازیگران می­توانند خاطرات گذشته را در ذهن زنده کرده و اشک­های واقعی بریزند. برای این که یک بازیگر بتواند بر اساس یادآوری خاطرات گذشته گریه کند بایستی با گذشتة خودش به شدت در ارتباط باشد. در طول تمرین­ها پس از یادآوری خاطرات گذشته دیالوگهایتان را بگویید. برای هر بخش از بازی­تان از خاطره­ای مناسب استفاده کنید. سعی کنید راه­هایی پیدا کنید که دیالوگ­های فیلم­نامه با لحظات خصوصی زندگی­تان همخوانی داشته باشد.
•از ترس­هایتان بهره­برداری کنید: برخی از بازیگران نمی­توانند به رویداد­های واقعی فکر کنند. گاهی نیز خاطرات ممکن است با فیلم­نامه همخوان نباشد. در این موارد پیش از شروع فیلم­برداری هر صحنه و البته هنگام فیلم­برداری آن، بازیگر می­تواند رویدا­هایی دشوار را در ذهنش تصور کند که هیچ وقت رخ نداده­اند که اگر اتفاق افتاده بودند، ویران­کننده­ می­بودند. بد نیست بدانید چند­تایی از بازیگران هستند که در این مواقع به گم­شدن عروسک­های مورد علاقه­شان یا از دست دادن نزدیکان خود فکر می­کنند و برخی هم تصور ­می­کنند دچار بیماری وحشتناکی شده­اند. این دو روشی که در موردشان حرف زدیم به تخیل، آگاهی عاطفی و پشتکار فراوانی نیاز دارند.
•· در همین لحظه زندگی کنید: «در لحظه زندگی کنید» یعنی بازیگر آن­چنان روی شخصیت تمرکز کند که اشک­هایش به دلیل همدلی او با آن شخصیت سرازیر شوند. البته یادمان باشد همة نویسنده­ها نمی­توانند فیلم­نامه­هایی با شخصیت­های قدرتمند بنویسند.
•· اگر هیچ ارتباط عاطفی در کار نباشد: بدبختانه مشکلی درمورد روش«در لحظه زندگی کنید» وجود دارد. در هر متنی جواب نمی­دهد. اگر مجبور باشید گریه کنید اما به شخصه هیچ احساسی نداشته باشید؛ چه پیش خواهد آمد؟ هیچ بازیگری نیست که نداند در یک متن ضعیف تقریباً امکان ندارد هر وقت که لازم است، بتوان گریه کرد. در این موارد نمی­توان «در لحظه زندگی کرد» مگر این که واقعاً فیلم­نامه قدرتمند باشد.
•· روش زلدن: قرار نیست هیچ ارتباط حسی و عاطفی در کار باشد؟ خاطرات گذشته قرار نیست اشکتان را دربیاورد؟ پس این روش را امتحان کنید: چشمانتان را ببندید. آن­ها را بمالید (خیلی سفت نمالید، قرار نیست به خودتان آسیب بزنید.) اکنون آمادة بازی کردن هستید. موقع ادای دیالوگ حواستان باشد که پلک نزنید. فقط به زل زدن ادامه دهید. خیلی­ها وقتی 30 ثانیه به جایی زل بزنند، اشک از چشمشان سرازیر می­شود. این اشک­ها واقعیِ واقعی هستند!
•· در تلویزیون و فیلم­ها چطور گریه ­می­کنند؟ بازیگران سینما و تلویزیون این شانس را دارند که با گروه عظیمی از تکنسین­ها و هنرمندان کار کنند. اگر چه برخی از ستاره­های سینما پاره­ای از روش­هایی را که به آن­ها اشاره کردیم به کار می برند اما خیلی­ها هم هستند که دنبال روش ساده تری­اند: مانتول (جوهر نعناع خشک). این وسیله اشک­انگیز نتیجه­ای فوری دارد
•· فراموش نکنید: گریه کردن کاری است بیش از اشک ریختن. یادتان باشد که اشک ریختن اصلاً به معنای اندوه شدید نیست؛ همان­ طور که چشمان شاد به معنای خوشحالی نیست. اهمیت زبان بدن را فراموش نکنید.